ΑΝΔΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ

[Το παρακάτω είναι μικρό απόσπασμα από το φιλμικό-ποίημα (σενάριο) ΑΝΔΡΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΛΙΘΟΥ]

Εκείνος πηγαινοέρχεται μέσα από τα δώματα

Κοιτάζει πότε τον ουρανό πότε τη γή

Γή    αέρας    φωτιά

Παίζει με τους λίθους

Εκείνη εκείνος με ω-μέγα

Φροντίζει τη φωτιά

Φτιάχνει κύκλους και στέκεται στο κέντρο

Για να ξορκίσει το άγνωστο

Παντού ερημιά

Δεν γνωρίζουν

Δεν γνωρίζουν πώς βρέθηκαν εδώ

Δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται

Δέν μπορούν να καταλάβουν πώς βρέθηκαν εκεί

Δεν ξέρουν γιατί βρέθηκαν μαζί

Δεν ξέρουν να ρωτούν γιατί βρέθηκαν μαζί

Δεν θυμούνται άλλους ανθρώπους

Δεν ξέρουν πώς να θυμούνται

Ξορκίζουν το άγνωστο

Με κραυγές διώχνουν το ανεπιθύμητο

Οι θόρυβοι περιέχουν σημασίες

Ακούν εκατομύρια θορύβους

Οι θόρυβοι είναι απειλές

Μέσα απ’ τους θορύβους θεριεύουν πνεύματα

Ψυχές που τους απειλούν

Ξορκίζουν τις κακές ψυχές

Ήχοι παντού

Διαρκώς άγνωστες ζωές

Παντού νοιώθουν ξένοι.

Εκείνος κάθεται σε μία πέτρα

Τον πλησιάζει εκείνη

Μαζεύει ξύλα για τη φωτιά

Αέρας ξεριζώνει τα πάντα

Εκείνοι ενωμένοι

Ακούν τον αέρα     --     βλέπουν τη φωτιά

Κάθονται στο χώμα   --   δεν ξέρουν τί να περιμένουν.